BINGEOL (Ε)

Είναι κάποια ακούσματα που θέλω να μοιραστώ μαζί σας, να τα ακούσουμε μαζί κι ας μην καταλαβαίνουμε τι λένε… Κλείνουν μέσα τους τόση θλίψη, τόση μελωδία, τόση εκλέπτυνση απ το χρόνο που περνά και που αβίαστα τα φέρνει ως εμάς στη σημερινή τους μορφή.

Δυο τέτοια παραδοσιακά της Αρμενίας μοιραζόμαστε εδώ:


Bingeol

Με τον Αρμένιο ουτίστα
HAIG YAZDJIAN

Το τραγούδι έγινε γνωστό σ εμάς όταν το τραγούδησε η Ελευθερια Αρβανιτάκη σε ελληνικούς στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου με τον τίτλο "Ξενιτιά"

Το τραγούδισμα όμως του Haig Yazdjian έχει ένα λύγμό που δεν είναι ακριβώς κλάμα, είναι ένας περήφανος λυγμός που ξεκινά θαρρεις απ τα βάθη των αιώνων και κλείνει μέσα της την θλίψη του Αρμένικου λαού για την πατρίδα, την γενοκτονία από τους τούρκους, την ξενιτιά, τη διασπορά.

Είναι απ αυτά τα τραγούδια που μπορώ ν ακούω για μέρες, μόνο αυτό!

Αυτός είναι ο έρωτας με τα τραγούδια... Δεν ξέρω ακριβώς τι λέει, το νιώθω όμως. Περνά κατ ευθείαν στον πιο τρυφερό τόπο τη καρδιάς, εκεί που κουρνιάζουν όλα τ αγαπημένα.



Το 1974 έμενε δίπλα από το σπίτι μου ένας Αρμένιος φιλήσυχος άνθρωπος, όπως ΄λοι οι Αρμένιοι εξ άλλου, φιλήσυχοι και εργατικοί.

Ήταν το βράδυ που οι τούρκοι βομβάρδιζαν τον Πενταδάκτυλο κι εμείς όλοι παρακολουθούσαμε παγωμένοι το βουνό να παίρνει φωτιά. Ο Βασγκέν έκλαιγε , φοβόταν. γιατί ήξερε, είχε ζήσει μικρός την γενοκτονία απ όπου διέφυγε με την οικογένεια του στην Παλαιστήνη, από όπου εκδιώχθηκε ξανά για να βρει καταφύγιο, πατρίδα στη Κύπρο...
Μετά την εισβολή έφυγε για την Αμερική κι από τότε δεν ξανάκουσα γι αυτόν